Op deze ogenschijnlijk gewone dinsdagochtend loop ik langs drie jongetjes (rond 11 jaar) die op het punt staan naar school te vertrekken. Ze springen vol energie op hun fietsen en een van hen zegt enthousiast: 'zo hé dit is echt een geluksdag!!'De rest verstond ik niet meer.

Laat deze dag geen gewone dag zijn maar een geluksdag🍀

De zoon is op visite bij zijn vader in het verzorgingshuis. Ik zie hem regelmatig op bezoek komen en stel hem de vraag of hij elke week komt. Ja dat probeert hij wel antwoord hij. Als ze richting de lift lopen kijkt de vader achterom en zegt 'ik ben blij dat ik hem nog heb!''En ik ben ook blij met jou' zegt de zoon. Hij slaat een arm om zijn vaders schouder en ze lopen naar de lift 💖

I: Mag ik me even expresseren

    ik bedoel excuseren

    graag wil ik een expressie

    ik bedoel espresso

B: Zeg doe niet zo lollig

     zegt de Barman

I: Geef me maar een espresso met ei

   voor de vorm

   een ovale vorm om precies te zijn

B: Doe je dit nou expres?

I: Ach ik zoek een vorm voor mijn expressie

    ik moet mijn ei kwijt

B: Hier is je expressie

     ik bedoel je espresso met ei

     dan kan je verder met je espresso

     ik bedoel je expressie

en op nieuwe ideeën broeden

Geniet met volle teugen

maar pas op! 

 de koffie is heet

Ik wandel over een zandpad en zie een grassprietje en een papiertje liggen.... een vredesvlag! Wat een prachtige boodschap krijg ik door aan het begin van deze dag, wat weer een mooie dag beloofd te worden. Gras staat o.a. symboliek voor vreugde, vernieuwing, samenzijn en gezondheid. 

💖

Ik zit in de woonkamer, kopje koffie, het zonnetje schijnt naar binnen en de tuindeur staat open. Ik geniet in stilte. Ik hoor de klok tikken en dat vind ik altijd wel iets magisch hebben. Opeens word ik verstoord door een gedachte. Ik denk aan onze dochters die niet thuis zijn. Een woont op zichzelf en de andere twee zijn steeds vaker van huis. Het ene moment is het hier een drukte van jewelste en het andere moment is het stil. Ik bedenk me dat er een tijd aan gaat komen dat ze allemaal de deur uit zijn en het altijd zo stil zal zijn, nee erger nog blijven. Opeens komt het toch akelig dichtbij voel ik. Ik dacht lekker te genieten van de zon, koffie en rust maar merk dat deze stilte meer te betekenen heeft. Ik kan er niet omheen, ik word mij gewaar van het lege-nest-syndroom. Ik merk dat ik er de laatste tijd vaker aan denk en zo voelt dat dus, auw, ik moet ermee dealen. Dus vroeg ik me af hoe ga ik hier nu mee om? Ik schreef het hier op en maakte het zichtbaar voor mezelf. 

Voordat ik bovenstaand stukje schreef  zag dit wolkje (foto) in de lucht hangen en moest het fotograferen met mijn mobieltje. Ik wist niet waarom en vroeg me af wat het me te vertellen had. Ik zette de foto tegen het computerscherm en keek er een poos naar. Moest ik er iets in zien? Ik zag niks. Ik liet het staan, want ik wist dat ik die foto niet zomaar genomen had en nu heb ik het antwoord. De wolk lijkt er in zijn eentje te hangen maar hij hangt er samen met andere strepen-wolken die hem ondersteunen. Je denkt in je eentje te zijn en te zitten met bepaalde gedachten maar dat is niet zo. De wolk bestaat uit meerdere lagen, net als wij meerdere lagen bewustzijn hebben. En veel gedachten, de lucht staat symbool voor het denken. Steunend op het groen, de natuur. Moeder aarde weet prima wat we nodig hebben en zorgt voor ons.

Ik liep buiten en wilde mijn mobiel uit mijn broekzak pakken. Ik bedacht me opeens en besloot het niet te doen, omdat ik in het hier en nu wilde zijn en niet in de digitale wereld. Kort daarna zag ik een prachtige slak die anders was dan alle anderen die ik kende, want deze was opvallend bijna geel en ze zijn altijd donkerbruin. Als ik op mijn telefoon gezeten had dan had ik dit mooie exemplaar gemist! 

Later deze dag was ik bezig met het mijn huiswerk, met het thema Indiase godinnen. Ik werkte aan een tekening van Mahakali de gevreesde, alles vernietigende en schoonmakende, opbouwende godin. Haar wil is wet. Toch wordt ze niet als straffende godin ervaren maar als vernieuwster, die afbreekt om weer weer iets nieuws op te bouwen. Ik tekende het vuur en de zon, de ziel, het goddelijke. Toen ik klaar was ging ik naar beneden. Onderweg kwam ik zes glazen tegen en 'as usual' zette ik ze in elkaar en nam de volgende trap. Totdat ik afgeleid werd door een stem die mij riep uit een van de slaapkamers. En ik plots de hele boel uit mijn handen liet vallen en naar beneden kletterde. In een glas zat nog koffie (fijn!) dus alle koffie door de gang, op de muren, het traphekje met spijlen en de traptreden... het zat overal tussen, op en onder. Nou ook mooi God straft meteen dacht ik. Maar straft God wel? Mensen zoeken graag de oorzaak buiten zichzelf. En zo hoefde ik niet 'de onoplettende' te zijn maar kon ik de schuld geven aan de allesvernietigende Mahakali die haar invloed op me uitoefende. Of zit er een kern van waarheid in? Want ik hield me wel met haar energie bezig. Who knows?! Ik maakte alleen het hoogstnodige snel schoon en ging weer verder aan het werk. De laatste glassplinters zou ik de volgende dag wel opzuigen. 

De volgende ochtend stond ik voor de keuze: aan mijn huiswerk beginnen, wat echt dringend moest gebeuren, of het huishouden doen wat ook echt dringend gedaan moest worden. Er kwam deze middag iemand langs en die kon het huis zo echt niet aantreffen vond ik, dus in die zin had ik geen keus. Met tegenzin pakte ik de stofzuiger, verstand op nul en later zou ik blij zijn dat alles weer spik en span was. 

Ik had op dat moment op twee plekken tegelijk willen zijn, achter mijn bureau en het huishouden doen. Wat me deed denken aan de slak: wilde ik in de digitale wereld of in de echte wereld zijn? En ik dacht aan Mahakali die me deze dag misschien wel beïnvloedde met haar positieve energie: de schoonmakende opbouwende energie. Leuk hoe dingen met elkaar in verbinding staan, je kunt ze waarnemen als je er de tijd voor neemt het te aanschouwen en de verbinding te leggen tussen gebeurtenissen. En zo leerde ik weer wat over mezelf!  

Ik maakte de kwark op en zette de lege pot op het aanrecht. Ik had nog geen zin om naar de garage te lopen. Onzin, want ik was er eerlijk gezegd al een aantal keren langs gelopen. Later verhuisde de lege pot naar de bijkeuken. En nog weer veel later besloot ik hem toch naar de garage te brengen. Eenmaal in de koude garage aangekomen had ik geen zin om vijf stappen verder te lopen om het in de afvalzak te doen dus zette ik hem op de bagagedrager van mijn fiets, klaar voor de volgende en laatste ronde. Opeens zag ik waarmee ik bezig was en schoot in de lach! Meestal ben ik van de aktie en opruimen (vraag het maar aan mijn kinderen dan hou ik even mijn oren dicht 🙉). Ik voelde me moe en blijkbaar moest dit 'project'  in kleine stapjes.

Als je voelt dat je behoefte hebt aan rust, aan vertraging, luister dan naar je lichaam en maak je eigen Kwark Stappenplan. Je hoeft niks te maken alleen maar te luisteren en voelen, dat heet: je intuïtie volgen. Een gezond plan zou ik zeggen 😘 

Ik ben blij dat ik weer terug ben van 'weg' geweest. We hadden bijna allemaal Corona in ons gezin en zijn er allen flink ziek van geweest. Ik had een prachtig groot slakkenhuis gevonden dat me dagen lang aan lag te staren en dan vroeg ik me af  'wat heb je me te vertellen?' Het is een perfecte spiraalvorm, een vorm die ons naar binnen en naar buiten kan laten kijken. Ik moest de spiraal eerst naar binnen bewandelen, naar de kern en de essentie van het leven en naar de stilte waar ik alleen verbleef. Het was niet de vraag of ik dat wilde, het gebeurde gewoon. In het donkerste gedeelte kwam ik een van mijn grootste angsten tegen en ik bleef verbazingwekkend rustig. Ik heb een stukje van mezelf gezien waarvan ik het bestaan niet kende. Ik gaf me over aan de realiteit van het leven op dat moment, want we hadden er maar mee te dealen. Ik vroeg me hardop af in wat voor een slechte film we beland waren.

Later ging onze gezondheid langzaam ook weer bergopwaards gelukkig. Het leven werd weer lichter en de spiraal bracht me terug naar buiten. En sindsdien voel ik dat ik er weer ben. We mochten ook ervaren hoeveel lieve mensen er om ons heen staan die ons wilden helpen, ze zijn er gewoon wouw! Ik ben nog moe, want ik ben nog herstellende en ook moe van alles wat we meegemaakt hebben. Dat ik moe ben merk ik vooral aan dat ik regelmatig drinken mors of me stoot, een teken dat ik er met mijn gedachten er nog niet helemaal bij ben. Een hele kop thee ging over mijn bureau en dan loop ik weer te morsen op de trap, de grond. 

Het leven kan het ene moment pikdonker zijn en het andere moment ook opeens weer licht. De dualiteit in het leven laat ons ervaringen opdoen, zonder dualiteit heeft 'iets' en 'niets' geen betekenis. Het vermogen om jezelf fijn te voelen begint met energie hebben en het gevoel dat huist in je eigen lichaam en geest. Ik ben dankbaar dat mijn grootste angst niet werkelijkheid is geworden en voor de overweldigende liefde voor het leven dat ik voel. Het slakkenhuis ligt me aan te staren en ik heb antwoord gekregen op mijn vraag.

Ik liep langs een lange rij Wilgen en mijn aandacht werd naar iets dikkers tussen de bijna kale takken getrokken. Ik stopte en keek nog is goed en zag daar een prachtig roodborstje zitten. Ik pakte snel mijn telefoon/camera. Ik dacht dit te doen tegen beter weten in, want meestal is de vogel gevlogen tegen de tijd dat ik een foto wil nemen, maar verrassend genoeg gebeurde dat dit keer niet! Hij bleef zitten, zelfs toen ik dichtbij kwam. Ik bedacht me dat de vogel misschien nog wat zat te doezelen op deze (wind)stille dinsdagochtend. Onze honden kunnen dat ook, op bepaalde tijdstippen van de dag zijn ze actief en op andere momenten in de slaap of doezel modus. 

Nog nooit kon ik zo dichtbij een vogel komen ongelooflijk! Na wat foto's hield hij het voor gezien en vloog weg. Terwijl ik verder liep keek ik in de andere bomen om te zien of ik nog een vogel zag zitten. Deze ervaring wilde ik nog een keer en liefst (vooral) met een nog betere foto! Het is ook zo onhandig met twee hondenriemen in mijn handen om snel een goede foto te kunnen schieten. Affijn, een poosje stak ik mijn energie in het zoeken naar nog zo'n vogeltje tot opeens tot me doordrong waar ik mee bezig was. Ten eerste is de kans bijna nul om dit zelfde tafereel opnieuw aan te treffen. En ten tweede was ik ontevreden over mijn foto. Viv wat doe je? Zie je dat je jezelf straft omdat je vindt dat je het niet goed genoeg gedaan heb? Ons denken wil altijd meer, beter, groter enzovoort en is, als je niet oppast, nooit tevreden. Bijzonder hoe razendsnel het denken het weer van me overnnam. Ons (ego)denken komt voort uit onze conditioneringen. Op school word je vergeleken met anderen d.m.v. cijfers, thuis met je broer of zus, op het werk willen ze dat je nog nét een tandje harder loopt. Voordat je er erg in hebt denk je dat je het niet goed genoeg doet en dat is wat veel mensen ook (onbewust) denken. En bedenk je dan is wat voor gevoel je dat geeft? Ik vond het leuk dat ik dit opmerkte, want toen kon ik het zoeken loslaten en mezelf tevreden stellen over mijn prachtige goed-genoeg-foto. Deze ontdekking was minstens net zo'n mooie belevenis als de vogel zelf. En zo kon ik rustig verder lopen zonder verwachtingen, in het moment genietend van wat er was en niet van wat ik wílde dat er was.

De boodschap van het Roodborstje is: wees tevreden met wie je bent, wat je doet en wat je hebt. Je (ego)denken wil altijd meer, beter en groter. Als je denken rustig is en je bevindt je in een rustige omgeving dan zie je meer dan je in eerste instantie misschien zou denken, let daar maar is op! Belangrijk is dat je jezelf blijft en je hart volgt. Het roodborstje steekt trots zijn rode borst, in de vorm van een hart, vooruit zodat iedereen hem kan zien. Kijk naar binnen en het roodborstje wil je vragen om de hobbels op je weg te bekijken vanuit een liefdevol hart en na te denken over de les die je hieruit kan halen. 

🌊Het leven verloopt in een golfbeweging met ups en downs. Het mooie van het leven is dat het licht altijd in ons blijft schijnen! En als we dat (even) niet meer zo voelen het gewoon geduldig blijft wachten op het moment totdat de deur weer op een kier kan worden gezet, wanneer jij eraan toe bent. Zodat er een piepklein lichtstraaltje naar binnen en buiten kan glippen om steeds groter te worden als je het toelaat. Alles wat je aandacht geeft groeit. Ons licht wíl stralen!

Zodra het donker is gaan wij op zoek naar het licht, we hebben het licht (levensenergie) nodig om te kunnen leven. Door het licht verdwijnt de duisternis. Licht en duisternis bestaan naast elkaar. Duisternis heeft een functie, om te komen van bewustwording tot bewustzijn, om te groeien. 

Heb je er weleens bij stilgestaan dat de pikdonkere aarde van binnen leven in zich bergt? (Zaadje-plant.) Zo ook de donkere baarmoeder? (Zwangerschap.) Zie je dat leven automatisch naar het licht toe groeit? Duisternis hebben we ook nodig om ons lichaam en geest in de nacht tot rust te laten komen. Duisternis en zonsopgang is een prachtig samenspel (Yin Yang), een ritueel. Alles gebeurt op het juiste moment, wanneer het de bedoeling is. Door dit besef kan je misschien wat milder omgaan met tegenslagen. 

🌞Foto: Ledlampjes  van kerstverlichting

Attentie attentie mag ik even je aandacht? Ik wil graag iets onder je aandacht brengen, iets dat we continu gebruiken en waarvan we vaak niet eens in de gaten hebben dát we het gebruiken. De laagstaande zon scheen door onze ramen en ik schrok me wild, wat waren ze vuil! Op elk meubelstuk zag ik plekken die aandacht (lees een poetsbeurt) nodig hadden. Herken je dat? Ik vond het alles behalve leuk natuurlijk, want sta ik me daar wekelijks zo voor uit te sloven? Toch was ik de zon ook dankbaar dat ze mij liet zien welke plekken nog wat extra aandacht nodig hadden en dat zette me aan het denken.

Stel dat je je regelmatig irriteert aan iemand dan zegt dat niks over de ander maar wel wat over jou. Geef dat stukje in jezelf aandacht, durf eerlijk naar jezelf te kijken, waar komen die gedachten en gevoelens vandaan? Ergernis kan je confronteren met je eigen zwakheden. Bijvoorbeeld iemand is extravert en krijgt daardoor veel aandacht en als je zelf introvert bent en graag meer in de belangstelling wilt staan en diep van binnen misschien ook zo wilt zijn 🤩dan kan je dat irriteren bij de ander (maar gaat over jezelf). Als je dat begrijpt  verzacht het je pijn en kan dan plaatsmaken voor de ander zien zoals die daadwerkelijk is, in plaats van door de spreekwoordelijk gekleurde bril zien-> wat betekent: op een bevooroordeelde manier naar de zaken kijken. De natuurwet van de spiegel: jezelf zien in anderen, dit is een persoonlijk groeiproces.

Als je een lichamelijke of geestelijke ziekte hebt of een pijntje, dan komt dat meestal pas tot uiting nadat het lichaam al een hele poos hard aan het werk is geweest om de balans te herstellen. Vanuit de natuurwetten gezien probeert ons lichaam altijd eerst zelf het evenwicht te herstellen. Ook dat stukje vraagt om liefde en aandacht. 

Wil je iets iets creëren dan vraag dat je aandacht. Actie ondernemen vraag om aandacht. Je kan (om) aandacht vragen en aandacht geven. Je hebt positieve en negatieve aandacht. Je kan je aandacht verdelen of er juist bijhouden. Je kan iets ook geen of minder aandacht geven. Dingen, mensen of dieren trekken je aandacht. Synoniemen voor aandacht zijn: belangstelling, concentratie, oplettendheid, aandachtigheid, bekommernis, alertheid. Je kan je aandacht richten op jezelf of op je omgeving. Aandacht doet wonderen. Door aandacht wordt je je bewust. Aandacht is de gerichte vorm van gewaarzijn.  Met aandacht voor het woord 'aandacht'  worden we ons er weer even van bewust. We zijn aandacht. Onze actuele realiteit bestaat uit datgene waar onze aandacht zich nu op richt (wat we ervaren, meemaken). We zijn altijd in wisselwerking met onze omgeving.

Hou je aandacht nog even vast, ik ben bijna aan het eind van mijn verhaal. De zon scheen door onze ramen en ik schrok, wat waren ze vuil! Het vuil trok mijn aandacht en mijn gedachten gingen ermee aan de haal. Mijn aandacht werd door mijn gedachten afgeleid en zo ontstond dit verhaal. Terwijl ik bezig was probeerde ik mijn aandacht nog te verdelen, omdat er ook vanalles om mij heen gebeurde thuis. De honden liepen met elkaar te dollen en rennen door de woonkamer, een gezinslid wilde me iets vragen..... help, stop! Zo is het genoeg.

Ik ben oprecht dankbaar dat de zon mij zoveel moois liet zien en ik werd mij er, en ik hoop jij ook, weer even van bewust hoe belangrijk het woord 'aandacht' is. Alles wat je aandacht geeft groeit. Heb aandacht voor elkaar dat is belangrijk, niet alleen tijdens deze Corona periode maar gewoon altijd, een klein beetje is al genoeg. Bedankt voor het lezen, bedankt voor je aandacht❣

Iemand die ik ken zei tegen mij dat ze de hele dag bezig zou zijn met haar kerstboom optuigen en haar huis versieren. Ik reageerde verbaasd  'Wát? De hele dag? Nou ik niet hoor ik ben van het 'even snel doen.' En vervolgens was ik er anderhalve dag mee bezig (dacht ik). Ik moet mijn grote snuffert dichthouden🙄.

Ik begon met een takkenklus, de kunstkerstboom opzetten en de takken een voor een uitvouwen, het was (als) een Zen-oefening en mijn gedachten dwaalden af. Takken uitvouwen... leven ontvouwen... kan staan als symbool voor het ontvouwen van je levensmissie, levensdoel dat wat vervulling, zin en betekenis aan je leven geeft (en dient een groter belang dan alleen jezelf). Het is een persoonlijk proces. Soms denk je de ene kant op te gaan en gebeuren er dingen in je leven die je toch een heel andere kant op sturen. Je weet niet hoe je leven zich de komende jaren zal ontvouwen, wat er op je pad zal komen en hoe je je gaandeweg zult ontwikkelen. Pas achteraf zie je dat het een heeft geleid tot het ander. Bij takken uitvouwen zie je het resultaat wel een stuk sneller😄. Mijn gedachten ebden weg en het werd weer stil in mijn hoofd.

Eindelijk was ik klaar met die takkenklus en stond de boom in de ballen en kerstverlichting te shinen🤩. Als ik er vervolgens even bij stilsta en naar mijn kunstwerk kijk zie ik veel verschillende kleuren ballen: glitter, glanzend, mat en kerstbalfiguren zoals vogels, zwanen, kabouters en paddenstoelen. Ik vroeg me af wat dat over mezelf vertelt. Ik heb net mijn diploma Creatieve Therapie binnengesleept (naast recent nog twee prachtige certificaten en licentie De Levensinitiaties en Het Nieuwe Counselen) en dan zijn we ook met dit soort vragen bezig als we onze tekening 'lezen'. Dus wil jij jouw kerstboom 'lezen'? Neem dan de tijd om ernaar te kijken en vraag jezelf af wat je erin hebt gehangen en welke kleur(en) zie je of overheersen? Hoe ziet het geheel eruit? Wat zegt dat over jou? Have fun! Ik vond Creatieve Therapie zo boeiend, daar zit een stukje 'ontvouwen van mijn levensmissie' in, dat ik in januari een nieuwe opleiding ga beginnen die mooi aansluit op de Creatieve Therapie. Althans als alles loopt zoals ik nu denk/hoop dat het gaat lopen, want zoals ik al schreef kan het weleens gebeuren dat je soms denkt dat je de ene richting op gaat en worden je plannen door moeder natuur toch omgegooid. Go with the flow.

Om het nog even over de kerstdecoratie te hebben, nu ben ik nog steeds bezig met de kerstversiering, want ik moest op zoek naar een nieuwe transformator voor de raamverlichting. Ik heb al jaren mijn lievelingssterren voor de ramen hangen (doorzichtig plastic 3D die telkens van kleur veranderen) en die wil ik nog zo graag gebruiken. Dat is ook een vermoeiende zoektocht kan ik je vertellen! Bouwwinkel in bouwwinkel uit, bouwwinkel in bouwwinkel uit en dat zonder resultaat! Om het vervolgens op internet te bestellen. De kosten zijn inmiddels hoger dan nieuwe verlichting vermoed ik😏. Toen dat gebeurd was ging ik nog even nieuwe kerstverlichting (vorig jaar gekocht) in de tuin ophangen en kwam ik erachter dat er geen stekker bij zat. Geen stekker... kan het nog gekker? Ik ben er inmiddels klaar mee, want ik had alles 'even snel' willen doen maar ik moet nu nog een stekker fixen duzzzz🙄🙄. Een luxe 'probleem'. Elk jaar zeg ik tegen mezelf ik versier het dit jaar niet meer zo uitgebreid en steevast doe ik het elk jaar toch weer uitgebreider dan ik me voornam. Het lijkt me een goed plan mezelf nu voor te nemen om mezelf volgend jaar niet weer voor de gek te houden. 

Even je netvlies plagen 😉 

Kijk naar de foto.

Lichtstralen komen door je lens en pupil heen. Achterin je oog valt het licht op je netvlies samen waardoor er een scherp beeld ontstaat maar wel op zijn kop.

En je hersenen draaien dit beeld weer om.

(En nu dus weer en staat alles toch nog op zijn kop) 

🍄

Deze Geschubde Inktzwam heet ook wel Coprinus Comatus. Coprinus (Grieks kopros) betekent 'mest' Comatus betekend behaard of ruig. Hij is te vinden in (bemeste) grasweiden, langs de wegen, op dijken en soms zelfs in steden tussen stoeptegels. Een ander woord voor de schubben is schalen. 

Onder zijn kap is hij pikzwart, de inkkap (zonder 't', dus niet inktkap wat je misschien zou denken). De lamellen in de kap zijn eerst stevig wit, dan wordt het een ovale cilinder, dan een zwart ingekruld hoedje op een hoge dunne steel en vervloeit vervolgens tot (een plasje) zwarte inkt. Deze transformatie wordt veroorzaakt door zelfconsumptie.

Hij is saprotroof dat wil zeggen dat hij zich voedt met dood organisch materiaal. Ook voedt hij zich met nematoden, dat zijn microscopisch kleine gesegmenteerde wormen, aaltjes en rondwormen genoemd, die over de hele wereld voorkomen in de bodem. Door een gifstof af te scheiden verlamt de inktzwam deze wormpjes en dan worden ze met de zwamdraden omgeven en verteerd.🖋 Vroeger hebben mensen geprobeerd de inkt te gebruiken om mee te schrijven maar die bleek van slechte kwaliteit te zijn.

Naast dat dit interessante informatie is over de inktzwam leerde ik ook goed spellen, want het is niet 'geschubte' (zoals ik eerst schreef) maar 'geschubde'.

Ik kwam een wilgenblad tegen met gallen van de blaasgalbladwesp (de naam is langer dan het wespje zelf max. 5 mm 😄). Dat zijn die bolletjes op het wilgenblad en daarin zitten de larven. Niet alle bladwespen maken deze gallen, de bladwespenfamilie is groot en complex met subfamilies. Deze gallen (vergroeiing, de 'kraamkamer') dienen als  bescherming en zijn een voedselvoorraad voor de larven. Hij ziet eruit als een lichtgroen rupsje met een donkere kop. In het late voorjaar gaan de vrouwtjes op zoek naar een geschikt wilgenblad om met hun legboor eitjes in te leggen. Een legboor is een buisvormig orgaan aan het achterlijf waarmee zij een gaatje boren om daarin hun eigeren te leggen. Als de larven uit de eitjes komen eten ze het zachte bladmateriaal op en daardoor maakt het blad de boonvormige gal. 

Het leek me een leuk idee deze larven te gaan volgen dus als ik weer langs deze boom liep keek ik even of ik een verandering aan de gallen zag. Misschien zou dat wel maanden lang gaan duren voordat ik iets zou opmerken, maar dat zou ik dan ook gaan ontdekken. Totdat ik op een dag ging kijken en ik tot mijn verbazing zag dat de boom gesnoeid was! 🙈 Ik heb inmiddels alweer nieuwe gallen ontdekt op andere wilgenbomen en hopelijk onthou ik de plek welke bladeren dat waren, want er staan maar liefs zo'n 100 bomen, oepsie😏

Dezelfde dag zag ik een langpootmug tussen het gras in een spleet in de grond zijn eitjes leggen. Als je me nu zou vragen zoek een langpootmug in het graslandschap dan zou ik hem never nooit vinden zo onopvallend is zo'n beestje tussen het gras! 😮

Langpootmuggen zijn insecten en worden soms verward met hooiwagens. Hooiwagens zijn spinachtigen die een dikker boller lijfje hebben, maar het is geen spin (volg je het nog?). De emelten (larven) van de langpootmug leven van bladgroenhoudend plantenweefsel en ook van dood organisch materiaal in de bodem (ze eten geen plantenwortels). De volwassen langpootmug eet niet of een klein beetje nectar, ze leven slechts enkele dagen en alleen om te paren. De langpootmug  behoord tot de orde van de vliegen en muggen en tot de onderorde van de familie van de muggen. Onderorde wil zeggen een rang lager dan een orde. Je hebt onderorde - orde - superorde en klasse in de indelingsleer van de biologie (een vorm van classificatie dus). Soorten organismen worden geordent op grond van hun evolutionaire verwantschap. Ik vond het een bijzondere ervaring om deze prille levens op dezelfde dag te ontdekken!🐣

Je moet er soms wat voor over hebben om mooie foto's te maken! Na deze foto's was ik drie wespensteker rijker. Ik zat een poosje op mijn hurken en opeens zag ik een wesp op mijn bovenbeen zitten. Die bleef lekker zitten dus die moest ik wegjagen anders kon hij weleens door mijn broek heen steken bedacht ik me toen ik hem korte tijd zat te bestuderen. En terwijl ik dat deed zie ik naast mijn voet opeens een hol waar allemaal wespen uit kwamen vliegen. Dat was schrikken! Ik had ze verstoord. Tegelijkertijd voelde ik steken bij mijn billen en achterbenen. Ik kan me nog herinneren dat ik dacht 'ohh gaaf dat nest dat wil ik fotograferen!' maar ik moest als de wiedeweerga ervoor zorgen dat ik daar weg kwam natuurlijk. Zulke momenten gaan in slowmotion en paniek tegelijkertijd, heel apart. Ik wegrennen en gillen, de hond kon me helaas niet helpen die holde braaf mee en gelukkig maar, want meestal springt hij tegen me op als ik ga rennen, omdat hij dan wil spelen. Dit keer begreep hij gelukkig dat het anders was. Die steken bleven steken dus ik had geen idee wat er achter me gebeurde of ik telkens opnieuw gestoken werd. Onderweg kwam ik een vrouw tegen en heb ik haar gevraagd of ze even op mijn rug wilde kijken of er een wesp op me zat. Later dacht ik heeft ze wel goed gekeken? Want volgens mij was ze meer bezig met de vraag waar dat nest precies zat🙄, omdat haar kinderen ook vaak in het park spelen, het is daar een prachtige plek tussen de bomen om hutten te bouwen (wat ik ook wel begrijp natuurlijk). De weg naar huis leek een eeuwigheid te duren. Eenmaal thuis snel mijn jas, schoenen en broek uit. Opeens hoor ik hard gezoem dus ik ging kijken.. had ik nota bene ook nog een wesp meegenomen! Later hoorde ik hem niet meer en nog steeds hebben we hem niet gevonden, hij houdt zich stil. Ik had de wonden afgespoelt onder de douche met zeep (desinfecteren) en toen een antihistamine (hooikoortstablet) genomen en Ibuprofen voor de zekerheid. Je ziet, altijd handig om hooikoorts pillen in huis te hebben (denk ik). Op internet staat nog de tip om koude compressen ertegenaan te houden tegen de zwelling.

Nou nou dat was me het avontuur wel weer. Ik weet inmiddels ook weer hoe een wespensteek voelt, alsof je de hele tijd gestoken wordt (uren later nog steeds, omdat ik erop zit), en dat ik gelukkig niet allergisch ben. Al maakte ik me daar niet zoveel zorgen over, omdat deze natuur/dierenliefhebber als kind in een wespennest had staan wroeten met een stok om te ondervinden dat wespensteken zeer doen. Toen zaten er wespen in mijn mouw en was ik ook een aantal keren gestoken. Mijn man zei later bezorgd dat ik flink wat gif binnen gekregen had. Volgens mij kan ik wel een dosis gif aan na alle gif die ik binnen gekregen heb bij de chemotherapie. Hij ging verder 'gevaar zit in een klein hoekje', nou zeg maar gerust het gevaar zit in een groot hol! 😅 Later die middag toen ik weer met de honden buiten liep dacht ik dat het wel leuk zou zijn een foto bij mijn verhaal te kunnen plaatsen van een wesp, want daar kwam natuurlijk wel weer een blog story uit. Wens... en gij zult vinden! Alsof ze voor het oprapen lagen, lag er zomaar een dode wesp midden op de stoep alsof dat de normaalste zaak van de wereld is. Het moest allemaal zo zijn voor mijn foto 😉, hij lag klaar om vereeuwigd te worden. 

Er zijn drie soorten reacties bij een wespen- of bijensteek die zich kunnen voordoen:

- een lokale reactie

- een giftige reactie (hangt af van het aantal steken) -> arts bellen; bij meer dan 20 steken moet je in het ziekenhuis geobserveerd worden

- een allergische reactie, die kan al door één steek uitgelokt worden -> 112 bellen!

Wil je het hele verhaal lezen over wat te doen bij een steek? Kijk dan bijvoorbeeld op de site Antigifcentrum.be of Thuisarts.nl

🍄Last but nog least, het ging dus om die mini paddenstoeltjes! Ik zocht me een breuk om uit te zoeken hoe ze heten: 'Het Wieltje' (Marasmius rotula) en behoort tot de familie Marasmiaceae (leuk woord voor het spel Galgje). Het groeit vanaf de zomer tot de winter. Die ik zag hadden een hoed van ongeveer 4-6 mm groot (klein) en ze kunnen tot 15 mm worden. Het bijzondere aan deze hoed vind ik dat de top ingedeukt is en ze een bruine steel hebben, want toen ik naar de naam aan het zoeken was zag ik veel paddenstoelen die erop leken maar die hadden een bolle hoed en witte steel. Dus dit zijn opvallende dingetjes naast die prachtig geribbelde hoedjes. En eigenlijk wil ik nog is terug naar de plek des onheils... ik ben nu zo benieuwd naar dat nest! Ik heb inmiddels aangifte gedaan bij de gemeente/ongedierte bestrijding  om de spelende kinderen in het park te beschermen.

Ik droomde ik dat we op het vliegveld waren en lang moesten wachten op onze vlucht. Toen we werden opgeroepen rende ik samen met iemand anders naar de gate door de lange gang. Opeens lag er een lang spoor aan best veel bloed die, hoe verder we kwamen, minder werd. Gatsie wat vonden we dat vies bespraken we al rennend ernaast. Ik hoopte er niet in te vallen en wat gebeurde er? Juist, ik viel er wel in en zaten mijn kleren onder de bloedvlekken. Toen ik stond te douchen bedacht ik me wat de betekenis van deze droom zou kunnen zijn. Nu zit ik al een hele poos in een proces met levensvragen , zoals 'Wat kom ik doen op aarde? Waar ben ik goed in? Waar haal ik voldoening uit, waar krijg ik energie van en waarvan niet? Welke taak om anderen te helpen ligt er op me te wachten?' Allemaal komen we op aarde met onze kwaliteiten/gaven en die hebben we niet voor niks. Is het op creatief vlak, workshops of coaching vlak of beiden? Langzaam wordt het voor mezelf zichtbaarder, voelbaar. Misschien dat anderen het allang zien, maar je eigen kwaliteiten (en valkuilen) vind je meestal zo gewoon dat het je zelf niet altijd direct opvalt. Op snelheid in dit proces heb ik geen grip merk ik, het proces gaat gestaag en langzaam door (vandaar dat er zoveel slakken op mijn pad komen?).

Ik voel steeds beter wat wel en niet bij mij hoort, wat wel of niet goed voelt. Een mooie metafoor:  het is als een rups die door zijn kokon moet om uiteindelijk als vlinder weg te kunnen vliegen. Niemand kan hem helpen hij moet het zelf doen, want anders komt hij mank uit zijn proces en kan hij niet meer vliegen. We kunnen cursussen volgen, je kan je een slag in de rondte lezen (wat juist goed is, ik raad je aan zoek handvatten om verder te komen) maar uiteindelijk moet je het toch zelf doen. En opeens werd mijn droom me duidelijk toen ik aan de rups dacht! Ik wilde natuurlijk niet in die plas bloed vallen en toch gebeurde het, iets trok me tóch aan om erin te gaan liggen en om die pijn (onbewust) te willen voelen. Niet omdat ik pijn wilde voelen natuurlijk maar die is nodig om door het proces te gaan. Als je niks voelt gebeurt er niks. Voorbeeld: je eet teveel en de kilo's vliegen eraan. Dan kom je op een punt dat je zo baalt en zegt 'nú is het genoeg, ik ga afvallen'. Die pijn is nodig geweest om in aktie te komen. Terwijl je meer at wist je donders goed dat het niet gezond voor je was (of je deed het onbewust, als een struisvogel je kop in het zand steken en denken dat je van de lucht dik wordt*) maar toch ging je door, op zoek naar je grens, jezelf (onbewust) pijnigen, waarschijnlijk om vervelende gevoelens te onderdrukken. Het zijn héle subtiele signalen. Daarom is het goed om regelmatig stil te staan bij jezelf en de rust op te zoeken, omdat de signalen subtiel kunnen zijn en ze er zijn omdat ze een boodschap in zich bergen. Zit je niet lekker in je vel en komt dat nare gevoel telkens terug? Dat is een signaal die je wil vertellen dat je iets moet veranderen. Het wil dat je kijkt waar het aan schort en dan een pad inslaan waarbij je je wel prettig voelt. Zoals pijn op de borst een signaal is dat je de dokter moet bellen om te kijken wat er aan de hand is om erger (een hartaanval) te voorkomen. Ook hier is weer de pijn aanwezig om uiteindelijk in aktie te komen. Zie je dat iets wat niet prettig voelt en wel prettig voelt bij elkaar horen? Zonder het een bestaat het ander niet, zonder licht geen donker, samen is dat heelheid/heel zijn, het hoort allebei bij het leven. Bewustworden = helen. Daarom mag je pijn óók omarmen, laat het er zijn. Je mag het vervelend vinden maar weet dat het er altijd met een doel is en welke reden is aan jou om dat uit te zoeken. En misschien kom je er (nog) niet achter dan is dat ook goed, dat moet dan ook zo zijn. Het leven/de bron/God is wijs en weet precies wat het doet, het is wat het is, het gaat zoals het gaat/moet gaan daarom bestaat er geen foute keuze. Dit vind ik ook nog een leuk voorbeeld, misschien herken je dit: je staat voor je keukenkastje en trekt die open en er valt een glas uit. De ene keer ben je vliegensvlug en vang je hem op en de andere keer sta je erbij te kijken, je ziet het gebeuren en tóch vang je hem niet op. Dat gevoel is ook heel subtiel aanwezig als je erop let, want waarom ving je hem niet gewoon op? Het heeft met je bewustzijn te maken, op een of andere manier ben je je dan net niet genoeg bewust/wakker om in aktie te komen. 

Nou wil het 'toeval' dat ik een maand geleden een foto van deze rups heb genomen, ik heb hem Stekeltje genoemd (ik vind het blijkbaar leuk namen te verzinnen), en ik er een verhaaltje bij had geschreven over dat wij mensen net als de rups ook een transformatieproces doormaken, een reis de diepte in in onszelf . Dit had ik geschreven op MijnCreatieveBrein maar ik kon mijn blog maar niet posten, iets weerhield me ervan. Het verhaal voelde niet zuiver, er was iets maar ik wist niet wat. Het verhaal kwam niet uit mezelf maar van internet. Nu ik bovenstaande geschreven heb wist ik opeens dit is waar Stekeltje op zat te wachten! (Ik heb ook een kort gedicht over hem geschreven.) Dit  verhaal moest erbij verteld worden en niet dat andere. Alles valt op zijn plek. En dat is het mooie van het leven, er gebeuren af en toe dingen waar we ongelukkig van worden maar uiteindelijk valt het wel weer op zijn plek, zeker als je er aandacht aan geeft en je de boodschappen erachter gaat onderzoeken en begrijpen én voelen (opnieuw beleven), dan komt er bewustzijn en daarna verdwijnt het nare gevoel vanzelf.

* Over dik zijn/worden: uitzonderingen daar gelaten

Deze papegaai kwam aanvliegen uit een verfvlek 💖

Maak je geen zorgen over een vlek (verf in dit geval) op papier, er valt altijd iets van te maken! Zo is het ook met onze problemen, het ligt er maar net aan van welke kant je het bekijkt en wat je ermee doet.

Vlekken lossen op in de wasmachine, ook problemen kunnen opgelost worden als je ermee aan de slag gaat en ze onderzoekt.

Deze papegaai heeft zijn stekkie gevonden en ook jij hebt een prek waar je altijd veilig thuis kan zijn/komen, sluit je ogen maar... en zie, je bent er al!

Een prachtige foto van twee slakken in een appel, een waar vreet festijn. Maar wist je dat er ook appelslakken bestaan? Het is een tropische zoetwaterslak en een van de meest kleurrijke die je ook kan houden in aquariums. In veel aquariumwinkels is hij wel te vinden. Ze gedijen het best bij 21-25 graden celsius. De meest voorkomende appelslakken zijn geel, groen, wit en blauw. In het wild kunnen ze wel tot 20 cm groeien. Het zijn sterke dieren die ook goed tegen vervuild water kunnen. Hij eet voedselresten, dode planten, algen, eieren van andere slakken en van vissen. Het gat dat je bij een slak aan de zijkant ziet daardoor ademt hij, ook scheidt hij daar zijn ontlasting uit. Wanneer een appelslak zich niet lekker voelt of aangevallen wordt door een vis kan hij zich wel dagen lang opsluiten in zijn slakkenhuis. Om erachter te komen of een slak dood is kan je aan hem ruiken, als hij erg stinkt is de kans groot dat hij niet meer leeft. Bij twijfel leg je hem in een apart bakje met wat aquariumwater en onthoud waar je hem hebt neergelegd. Als hij niet verhuisd in de komende dagen dan weet je genoeg. 

Ik zag 'onze' leuke tuinslak weer schuifelen. Vorige keer toen ik hem bestudeerde zat hij op onze gieter. Wat mijn aandacht trok was zijn bergje ontlasting wat hij mee droeg. Ik dacht wat zit daar allemaal in? Ik zag wat groens (van blaadjes natuurlijk), witte stukjes en zand leek het wel. Daarom maak ik graag foto's, die kan ik uitvergroten en het meer in detail bekijken. Ik dacht 'oh dat is leuk voor op Facebook' maar toen ik het alleen al aan een van mijn dochters vertelde werd ze er onpasselijk van, vreselijk vies vond ze het. Ze wilde mijn verhaal nieteens horen. Daar had ik niet bij stil gestaan, ik kan het wel fascinerend vinden maar dat geldt niet voor iedereen natuurlijk.. (was ik even vergeten). Dus nu heb ik dit verhaal toch een beetje kunnen delen maar die foto zal ik jullie besparen.
Zoals ik al schreef zag ik deze slak weer (althans hij leek erop), ongeveer op dezelfde plek als vorige keer. Toen kwam onze hond aanlopen en die eet bijna alles. Hij is altijd te verleiden met een voertje, je kan hem ervoor wakker maken😄. Nu was ik benieuwd wat hij met deze slak ging doen. Hij liep er naartoe en rook er even aan en toen dacht hij wegwezen niks voor mij. Nu zijn er honden die weleens een slak eten. Slakken (en kikkers) zijn gevaarlijk voor je hond (en kat), want ze kunnen levensgevaarlijke parasieten bevatten zoals bijvoorbeeld de Franse Hartworm, ook hun slijm kan besmettelijk zijn. In het hart en longslagader van de hond ontwikkelen de eitjes van deze parasiet zich tot worm. Die hoest de hond op en slikt het dan meestal weer door. En kan je hond via zijn ontlasting ook andere honden besmetten. Duzzzz zie je dat je hond een slak opeet, vooral geen paniek, maar ontworm hem zo snel mogelijk en bespreek het even met je dierenarts. High 🐾

Ik kwam een acht tegen in onze tuin. En zo ging ik op zoek naar de symboliek achter dit getal. Beeldtaal betekent vaak meer dan woorden. Beeldtaal is een taalachtige constructie en maakt communicatie mogelijk, beelden geven boodschappen door.  Getallen zijn kosmische energieën. Elk getal heeft een unieke trilling die invloed heeft op iedereen die daar verbinding mee maakt. In de numerologie draait alles om getallen en ons leven. Er gaat dus een hele wereld schuil achter getallen, een wereld van mystiek, kennis en wijsheid. Carl Gustav Jung heeft wetenschappelijk aangetoond dat het onbewuste zich uitdrukt in beelden en symbolen die het bewustzijn niet van tevoren hoeft te leren, maar die spontaan uit het onbewuste naar boven kunnen komen. Symboliek kunnen we zien als de beeldtaal van het onbewuste. 

Het getal acht staat o.a. symbool voor het opnieuw beginnen op een hoger niveau of voor de weg naar een betere wereld. Voor evenwicht, geluk, ontwaken, bewustwording, rechtvaardigheid en vernieuwing. 

Je kijkt naar bloemen

en voor je het weet

gaat er een wereld 

voor je open!

Het regent en het is direct slakken spitsuur. Ik kwam deze prachtige opgerolde slak tegen! Slakken kunnen snel uitdrogen. Je planten water geven doe je niet alleen voor je planten, er zijn ook veel beestjes die je er een plezier mee doet

Waarom laat een slak een slijmspoor achter?
Dan kan hij de weg terug naar huis vinden🤣

Koffiedik kijken.... het wordt vandaag zonnig warm weer. (Als je dit later leest: het was al warm en zonnig.) 

Toen ik dieper in het 'glaasje' keek werd ik aangekeken door een dier. Welk dier? Dat laat ik over aan jou verbeelding. Iedereen ziet weer wat anders🙃ddd

Kijk hem lekker hangen! Het valt me op dat sommige (aard)hommels rustig zijn, want ik ben er al meerdere stil zittend op een bloem, de stoep en in dit geval hangend aan een tak in onze tuin tegengekomen. Dus een ideaal fotomomentje!..... de hommel is inmiddels gevlogen.

Denk je dat je diep de natuur in moet om zulke foto's te kunnen maken? Nee hoor, ze zijn gewoon in je achtertuin of buurt te vinden. Ik heb deze foto gewoon met mijn mobieltje genomen.

Ken je de drophoning /keelgelei al? Verzachtend bij keelpijn en gewoon lekker om van te snoepen. Ingrediënten: honging, drop, kaneel, kurkuma, anijs, munt, eucalyptus en harsoliën. Ik kocht het bij Honingonline, dit is een leuke (lekkere) website die ik je kan aanbevelen.

Vanochtend viel mijn oog op twee slakken in onze achtertuin, in een hoekje waar ik rotzooi dump. Ze zaten op een plastic stang en ik vroeg me af waarom ze nou juist daarop zitten en niet op een plant, dat lijkt mij toch lekkerder en zeker gezonder. Waarschijnlijk zijn ze nieuwsgierig, zit er aan plastic een lekker luchtje of het is lekker zacht. Zouden ze zo giftige stoffen binnen krijgen?,  vraag ik me af.

Slakken intigreren me. Je kan ze leuk vinden of juist niet, omdat ze natuurlijk ook je plantjes kaal kunnen eten. Vooral Petunia's zijn hun favoriet. Je kan hiervoor slakkengif kopen maar het is natuurlijk mileuvriendelijker als je andere plantjes koopt, want er zijn genoeg tuinplanten waar ze minder interesse in hebben. We vinden slakken vooral gewoon, omdat we ze veel zien. Ik vind het leuk om juist naar die gewone dingen te kijken en me daar dan nog steeds over te verwonderen. Want zeg nou zelf sta jij weleens stil bij een 'gewone' brandnetel? Die overigens nu zo mooi in bloei staan! Als het regent komen de slakken in grote getale uit de struiken kruipen en dan ligt de stoep op sommige plek vol slakken. Ik ben altijd bang ze per ongeluk plat te trappen, dat zou ik zo zielig vinden. Het gaat me dan ook altijd aan het hart als ik veel slakken over het fietspad zie kruipen, dan denk ik: 'steek nou snel over voordat jullie plat gereden worden'. 

Later deze ochtend bedenk ik me opeens dat ik al met slakken bezig was, 'toevallig' was ik eergisteren begonnenmet een slakkenketting (die inmiddels verkocht is). Mijn sieraden webshop is ArmbandenArt

Onze hond groef een gat naast deze plant. (Foei Bello!🤣) Prachtig, zo zie je hoe iets onzichtbaars (de wortels) opeens zichtbaar wordt. Zoals Johan Cruijff zei: elk nadeel heb zijn voordeel. 

Als je ziet wat ik zie dan heb je de boodschap ontvangen!

Voel nu je mond en ogen.... merk je een (subtiel) verschil op? 

Dit deed me denken aan vroeger, ik doe nog steeds wat ik toen ookal deed, als ik in mijn bed lag dan keek ik naar de groen gemêleerde gordijnen en daarin zag ik allerlei vormen tot leven komen.

Ik zoek niet bewust naar vormen maar ik zie ze ineens en zo wordt een gewone wandeling een ontdekkingsreis.  

Gevonden.. een lichtpuntje

Alsjeblieft

Ik geef hem door aan jou

En als jij hem nu niet nodig hebt

Geef hem dan door

Aan iemand die hem wel

Gebruiken kan💖💝

Dankjewel