Aan de keukentafel hebben we het erover of je je voor eeuwig zou willen laten invriezen. Mijn man vertelde me dat hij pas geleden een stuk hierover gelezen had waarin stond dat de meeste mensen als het ze gevraagd werd niet voor het eeuwige leven kozen. Maar de meeste mensen die op hun sterfbed lagen het liever toch wel wilden. Dat vond ik wel opvallend, ik zei: 'dit gaat waarschijnlijk niet over eeuwig willen leven maar over niet durven sterven denk ik'.
Hoe fijn zou het zijn te weten dat als het moment daar is dat je tevreden kunt zijn en kan accepteren dat het je tijd is om over te gaan in een andere vorm oftewel dood gaat? En dat je niemand iets hebt te vergeven en dat je geen spijt hebt van de dingen die je níet gedaan hebt? Wat een rust zou dat geven. En daar heb je nu nog invloed op. Vaak hoor je mensen zeggen dat ze (moeten) vechten om hun ziekte te bestrijden/overleven, maar besef wel dat vechten stress geeft. Vechten = niet accepteren wat er is. We hebben vaak geen controle over de nare dingen die ons overkomen maar wel hoe we ermee omgaan. Een ontspannen geest geeft een ontspannen lichaam en dat is ook beter voor het immuunsysteem. Ik zeg niet dat het makkelijk is maar wel goed om even bij stil te staan bij de dingen die je tegen jezelf of een ander zegt (of denkt). Tijdens mijn herstel na borstkanker heb ik voor mezelf de keuze gemaakt tevreden te willen sterven als ik de kans krijg en jaren later besefte ik pas echt wat een mooi cadeau dit is geweest aan mezelf (en mijn omgeving)! Daarom deel ik dit graag met je.
Wat zou jij willen veranderen in je leven? Maak andere keuzes als je iets niet bevalt, los problemen op en stel dit niet uit hoe klein het ook lijkt. Uitstel is een slecht excuus om geen actie te hoeven ondernemen. Trouwens wat zit er voor reden achter uitstelgedrag, dat doe je ook niet zomaar. Misschien ben je op zoek naar geluk of een doel in je leven? Wat maakt je dag of je leven de moeite waard? Volg dat pad. Maar pas op dit kan ook een valkuil zijn, want heb je goed gekeken naar wat je al wél hebt? Vaak hebben we alles al alleen zien we het niet altijd, want we zitten (onbewust) met onze gedachten in de toekomst op zoek naar een 'als ik dit of dat heb dán pas ben ik gelukkig' of leven we juist in het verleden zonder er vaak erg in te hebben. Zonde van je kostbare tijd toch? Geluk is niet buiten jezelf te vinden (waar we vaak zoeken) maar in jezelf, het is je natuurlijke staat. In de Happiness staat bij 'Wat is geluk?': 'het enige wat je kunt doen is alles wat je geluk saboteert loslaten via bewustzijn'. Dus neem actie als je iets wilt veranderen. Hou ook in gedachten dat veranderingen niet altijd snel (hoeven te) gaan, want vaak zijn het ook processen van soms vele jaren heb ik gemerkt. Kan je die versnellen? Ik denk het deels niet maar wat je wel kan is je bewust worden van dingen en dat zet uiteindelijk wel een proces in gang en het proces geeft weer nieuwe inzichten. Plant het zaadje en heb vertrouwen, de rest gaat vanzelf dat neemt 'de hogere macht' voor zijn rekening.