Toen hij mij zag staan

Keken zijn ogen me verleidelijk aan

Er werd met me geflirt 

Dat dat op mijn leeftijd nog gebeurt 😉

Ik stond op een verlaten pad

Even stil, zoals ik het graag had

Ik kreeg het er warm van

Wat wilde hij, die man?

Hij floot... fiet fiet 

Het was geen lekker ding

Gewoon een krekel in het riet

Ik wens je een fijne dag

En geniet van het gefluit

Maar is het je ketel? Zet 'm wel uit!

Over het ontstaan van dit gedicht: het begon allemaal met een tv-item over fluitende mannen, en vrouwen die daar soms veel last van hebben. Wat blijft er toch veel hangen in je hoofd! Zo'n onderwerp zet je aan het denken  en voor je het weet denk je (ik) bij het tjirpen van een krekel ineens aan een fluitende man, en aan een verleidelijke blik... die had ik ook best prettig gevonden.

Een dag later zat er zomaar een krekeltje op onze deurmat. Echt he?! Ik was te lui om naar zolder te lopen voor mijn camera en een foto te maken, maar misschien was dat maar goed ook, dan had je de clou meteen gezien.

De volgende dag was ik stomverbaasd, want er zat nota bene een krekel in onze keuken, hoe was dat mogelijk?! Ik pakte mijn leesbril en camera.. en zag tot mijn verbazing dat het gewoon een stengeltje van een bloem was, uit de bos bloemen die ik gekregen had en zelf had afgesneden. Wat een fantasie toch, hoe je hersenen en gedachten je zo voor de gek kunnen houden als je iets graag nog eens wil zien. En hoe wonderlijk het leven kan zijn als je er met een beetje verwondering naar kijkt. 

 Blauw, de kleur van de hemel en de zee

Ruimtes zonder einde, die je blik meevoeren

 Blauw, ik hou van jou

Blauw, de kleur van helderheid, vrijheid, van trouw

Overal om ons heen is blauw

Koningsblauw, Hemelsblauw, Marineblauw

 Indigo, Cyaan, Kobaltblauw

Er zijn ontelbaar veel mooie kleuren

Er is geen kleur waar ik níet van hou

Toch is er één mijn lievelingskleur

 En dat is... blauw

Mensen onderweg

appen aardig wat af zeg

Ik zag er vandaag weer zo één staan

wat had hij te vertellen?

Waar zou het gesprek over gaan

met zijn hoofd in 't virtueel bestaan

Waar kwamen die berichtjes vandaan?

Was hij blij, bezorgd of begaan?

Kwamen ze van iemand dichtbij

of juist van heel ver vandaan?

De klok tikte, de tijd verstreek

zag hij toen hij op zijn smartwatch keek

Stak daarna 't mobiel in zijn zak

vervolgde zijn weg op z'n gemak

Waar zou deze jongeman heen gaan?

En ik, ik bleef nog even staan

met gedachten die bleven gaan

De zon speelt

straalt haar licht in het rond

alles komt tot leven

van op de aarde tot in de grond

Alles krijgt kleur

en straalt het weer uit

als een dans van licht

die alles omsluit

Half verzonken

in gedachten

kijk ik naar een fiets

In de sloot gedumpt

uit verveling of zoiets

Ooit werd erop gereden

nu is het overleden

Waar ging het mis?

Er is nog geen vis

die in fietsen geïnteresseerd is

Kale takken met een paar bloemen eraan

hebben de winter goed doorstaan

Toch zullen ze langzaam verdwijnen

terwijl puntjes groen verschijnen

Verborgen in de donkerte van het leven

wachtten ze tot de lente een teken zou geven

Nu is de tijd aangebroken voor het groen

om rustig haar blaadjes open te doen

Een bejaarde man maakte rare sprongen

Moest verkassen, noodgedwongen

Al was het maar een paar meter verderop

Zijn ziekte zette zijn leven op zijn kop

Vandaag kwam hij opgelucht vertellen

Nog een week en dan ga ik naar huis

Heerlijk, geen verpleegster meer thuis

Ja mevrouw, het is geen kattenpis

En nu ga ik naar mijn woning

Alvast kijken of alles nog in orde is

Op de terugweg stapte hij weer naar binnen

Voldaan en blij

Knipoogde nog even naar mij

Zijn vrijheid tegemoet, dat voelde fijn

... Maar wat zag ik daar in zijn mandje, verborgen?

Drie flessen rode wijn

Ik ging de mist in

Liep er doorheen

Tot de mist later op de dag verdween

En ik weer helder kon zien

De weg vooruit duidelijk werd bovendien

Want soms is het nodig de mist in te gaan

Om te leren wat je eerst niet kon verstaan