Afbeeldingen van
bloemen, planten, bomen, paddenstoelen, luchten etc.
Niks is gewoon
als niks gewoon is
is alles bijzonder
het leven is een wonder
daar zijn geen woorden voor
gewoon
Sommige foto's kan je uitvergroten door op de foto te klikken.
Huislook (Sempervivum) staat bekend om zijn extreem droogtebestendigheid. Het kan overleven in droge rotsachtige omstandigheden en heeft een uniek mechanisme ontwikkeld om water op te slaan in zijn vlezige bladeren. Met uniek mechanisme wil ik zeggen:
- De vlezige bladeren die veel water kunnen opslaan wat de plant helpt te overleven tijdens droge periodes;
- Het bladoppervlak is bedekt met een wasachtige laag of haren die helpen om waterverlies door verdamping te minimaliseren;
- De plant verspreidt zich door het produceren van kleine kuikens rondom de moederplant. Kuikens (ook offsets genoemd, jonge plantjes of kleine uitlopers) zijn kleine nieuwe planten die zich ontwikkelen rondom de moederplant. Bij de huislook en vetplanten zijn deze kuikens een veelvoorkomende manier van vegetatieve voorplanting (voortplanting zonder zaad). Deze kunnen snel nieuwe planten vormen wat helpt bij het overleven en uitbreiden op onherbergzame plekken;
- De plant heeft een speciaal ademhalingsmechanisme dat bekend staat als Crassulacean Acid Metabolism (CAM). Bij CAM-ademhaling opent de plant zijn huidmondjes 's nachts om kooldioxide op te nemen wat de waterverliezen tijdens de dag minimaliseert wanneer de temperaturen hoger zijn en de lucht droger. Dan vraag je je misschien af hoe doen planten dat die dit niet hebben? Die hebben bijvoorbeeld aangepaste kleinere huidmondjes of ze openen deze alleen tijdens koelere tijden van de dag om water te besparen, of planten kunnen bladeren met een kleinere oppervlakte of speciale vormen ontwikkelen die helpen waterverlies te beperken, of planten zoals cactussen slaan water op in hun stengels of bladeren waardoor ze langere tijd zonder water kunnen overleven. Of planten hebben grotere huidmondjes die meer water verliezen en die passen zich aan door kleinere bladeren, een wasachtige laag, of diepere wortels om waterverlies te verminderen.
Wonderlijk, daar sta je toch niet dagelijks bij stil? Ik niet in ieder geval. Het is nauwelijks te bevatten hoeveel verhaal er achter elke plant schuilgaat en wat ik hier beschreven heb is nog maar een fractie daarvan! Er zijn meer dan 50 verschillende soorten gewone huislook die tot het geslacht Sempervivum behoort (een groep van nauw verwante soorten) en vele variëteiten binnen deze soort... Noem dat maar 'gewoon'... heb je nog even...
Deze veer kwam van hoog uit de lucht dwarrelen en streek voor mijn voeten neer. Toen zei iets in mij dat ik deze veer mee moest nemen naar huis. En hier ligt hij dan als aandenken, mooier kan ik het niet maken.
Er stonden rijen narcissen langs de weg en er stond maar een bos tussen zoals deze, de Meerbloemige narcis, van het geslacht Tazetta. Op sommige soorten kunnen wel tot 20 bloemen op één steel groeien. Had je dit nog nooit eerder gezien? Let maar 'ns op dan ga je ze vast vanaf nu wel zien...
Ik dacht eerlijk gezegd dat dit zwarte roet was van uitlaatgassen van auto's, omdat deze klimop naast een autoweg hangt, maar dat is het niet. Luizen, witte vliegen en andere dieren scheiden honingdauw uit, een suikerhoudende substatie wat een voedingsbodem is voor de zwarte schimmel genaamd roetdauw.
Nog wat leuke weetjes over de klimop Hedra Helix. *De klimop is niet schadelijk voor de buitenmuur van de woning, zoals veel mensen denken. Het houdt geluid en fijnstof tegen en zorgt voor wat extra isolatie. Voor oude muren met los zittend pleisterwerk of metselwerk van kalkmortel is het niet goed. *Ze zijn een goede schuilplaats voor dieren, zelfs vleermuizen schuilen erin. *Als een klimop in een boom groeit dan is dat geen teken dat de boom ongezond is en het maakt de boom niet minder veilig. De klimop is namelijk geen parasiet. *Doordat hij een laatbloeier is (als andere planten al (bijna) zijn uitebloeid) kunnen de bijen, zweefvliegen en vlinders die nog op zoek zijn naar nectar er nog heerlijk van smullen.
Ik werd gegrepen door de prachtige kleuren groen en de vormen. De kleuren op de foto zijn niet bewerkt.
Ik liep te wandelen langs allerlei soorten struiken met hun sombere donkere winterse kleuren zoals je in de winter verwachten kan. Ik werd verrast door de stammetjes van een struik die het licht weerkaatsten alsof ze licht gaven! Ik stuur je licht en liefde en wens je een stralende dag!
Een engel daalt neer
Bijna onopvallend staat het in een hoekje tussen de stoeptegels te shinen.
Dit is een blad van de Persicaria amplexicaulis. Bladeren worden verteerd door schimmels en bodemdiertjes. Vocht is een goede voedingsbodem maar (te) nat werkt juist weer remmend op de vertering. De bodemdiertjes moeten zich soms flink inspannen, want sommige bladeren zijn makkelijker te verteren dan anderen. Groene bladeren met veel voedingsstoffen zijn sneller weg dan de minder voedzame blaadjes zoals de sterk verkleurde herfstbladeren waar dus minder voedingststoffen inzitten. Sommige bladeren maken het stofje looizuur aan wat een deel van het verdedigingsmechanisme van de plant/boom is. Eikenbladeren bezitten veel van dit stofje waardoor ze moeilijk te verteren zijn. Daarom blijven eikenbladeren veel langer liggen.
De regen laat ons iets moois zien ...
Na een regenbui lijkt deze papaver knop op een prachtige cabochon (foto links en midden). Een cabochon is een (half)ronde slijpvorm voor een edelsteen. Een cabochons is ook hangertje aan een ketting, een glasplaatje met een foto erachter, aan de voorkant bol en achterkant plat. Op de foto rechts is de knop droog.
Het is herfst, langzaam verdwijnen de bloemetjes uit het zicht. Deze prachtige kleurencombinatie lila paars blauw trok mijn aandacht. Die grote bloem is de Geranium wallichianum en op de achtergrond zie je de Bosaster.
Daar lag het te liggen op straat, ooit komen aanwaaien en plat getrapt. Kijk die kleuren ze lopen zo mooi over! Ik moest wel even goed kijken of het een bloem was, want het leek op een lap stof zo draderig. Het is dat er een steeltje aan zit. Er waren geen bloemen als deze in de buurt te bekennen daarom weet ik niet zeker van welke plant of struik het komt. Na wat speuren naar foto's op internet vermoed ik dat het Albizia Julibrissin zou kunnen zijn.
Ik liep te wandelen en zag een veertje aan een dun takje hangen, zo schattig. Even later liep ik een prachtige witte bloem net uit de knop tegen het lijf. Ik legde direct de link met het veertje, want deze bloem was ook wit en stond op het uiteinde van een stukje hout. Zo ontstond het idee dat ik ze wilde fotograferen en dus ik terug naar dat veertje (zoeken naar een speld in een hooiberg). Maar om het plaatje dat inmiddels in mijn hoofd was ontstaan compleet te maken, wilde ik nog een derde 'wit ding' dat bungelde aan een takje vinden om te fotograferen. In gedachte zag ik een papieren zakdoekje voor me maar ik verwachtte niet nóg iets 'bungelends wit' in de struiken tegen te komen. Hoe maf, ik liep nu zelfs teleurgesteld en licht gefrustreerd verder. Laat ik nou even verderop een plastic tasje aan een tak zien hangen! Natuurlijk... heel normaal toch een plastic tas in de struiken?! Hoe was het mogelijk, de natuur hielp me weer een handje mee. Ik was direct in de wolken, mijn plaatje was compleet. Het creatieve deel in mijn hersenen scheidde direct gelukshormonen af, dat moet wel anders kan je van zoiets schijnbaar onbenulligs toch niet opgewonden raken? Het was een overweldigend gevoel, dit moet passie zijn!
Ik liep buiten en ontdekte dat de schapen die een aantal weken op het gras gestaan hadden een pad gemaakt hadden. Omdat het gras net gemaaid was viel me dit pad op, voorheen stond er nog hoog gras. Oh dieren gedragen zich soms net als mensen😉 -> het linker pad is gemaakt door mensen en het rechter door een kudde schapen.
De droogte van de zomer doet de aarde scheuren maar dit plantje trotseert zelfs de lange droge zomer van 2018.