Net als bij een baby die geboren wordt staat ons leven (met name die van Don en mij) ook op zijn kop als er een baby hond ons gezin komt verblijden. Een stukje uit deze dag.
Mijn dag begint voor de verandering buiten, met onze zo schattige agossie possie pup uitlaten in mijn pyama en met een prachtig slaapkapsel die alle kanten uitstaat. Daarna ging ik douchen met
pup in de badkamer. Hij vond het maar niks want waar was zijn baasje ineens gebleven?
Vandaag ‘gezellig’ de hele dag regen! Ik liep om de beurt met een hond buiten, niet 3 keer op een dag zoals ik normaal gesproken met een hond zou doen (de vierde keer doet Don altijd) maar ik ben
inmiddels de tel kwijt!! Zij gaan meerdere keren per dag uit en we weten nooit wanneer we weer naar buiten moeten ‘rennen’, want de een is incontinent en de ander is nog niet zindelijk. En eentje
die ‘normaal’ vier keer per dag uit gaat
😅. Een die met lopen haast niet vooruit komt, eentje die onderweg gaat zitten en helemaal niet lopen wilde
vandaag en eentje die normaal mee liep😅. En maar hosen ondertussen, hondenweer!
Binnen worden we af en toe uit het niets aangevallen en hangt ons schattige wollige pupje in een broekspijp, we glijden uit door de urine of we struikelen over los lopend wild. Oppassen de hele
dag want er kan een hap uit de keuken kastdeur genomen worden, soms is de bank doelwit of de houtblokjes uit de plantenbak (die inmiddels verhuisd is) en alles wat we rond laten slingeren op de
grond. Dus ben ik continu op mijn hoedde of iedereen zijn bulletjes opgeruimd heeft! En gisteren hoorde ik ineens krrrrrrgt en was mijn goeie jas aan de beurt, er bleef even een scherp tandje in
hangen...
En tussendoor gaan mijn wasjes, huishoudelijke klusjes en alle andere dingen gewoon door natuurlijk.
Begrijp je dat we zeggen als hij even rustig ligt te slapen en er komt visite om de kleine te bewonderen: ‘
🙏🏻laat alsjeblieft even rustig liggen!?
Komende week gaat Cailean zijn eerste pup les beginnen bij de hondenschool . Daar kan hij ook lekker dollen met leeftijdsgenootjes. Daar kijken we naar uit!
Gelukkig slaap ik ‘s nachts redelijk goed door zodat ik (nu zou ik willen schrijven: de volgende dag er weer fris en fruitig tegenaan kan!) maar de waarheid is dat ik doodmoe opsta met de
gedachte in mij achterhoofd: ach het is maar tijdelijk dat mijn wereld op zijn kop staat.
Dus zie je af en toe een foto voorbij komen van een schattig pupje en denk je “agossie possie!..”... weet dan ook een welopgevoede hond krijg je niet vanzelf!
Cailean