De dichter ziet

Ik ontpopte mezelf als dichter

 voel me lichter

denk creatief

constructief

heb de natuur en alle beesjes lief

 

Kijken en zien

een creatieve blik

heb ik

noem het fantaseren

fantastisch

ik heb een creatief brein

vol verwondering

open en vrolijk

zo fijn

 

Steeds meer thuiskomen

bij mezelf

wat een feest

de waarheid is

ik ben nooit weg geweest

soms denk ik 'Ben ik raar? 

dit is wat ik steeds minder ervaar

ik bekijk de dingen gewoon anders

dan de meeste mensen blijkbaar

 

Ieder heeft zijn duistere kant

zijn lichte kant

zijn zachte kant

zijn harde kant

ieder heeft zijn eigenaardigheid

soms voel je je opgesloten

en dan weer bevrijd

 

Waarheid

laten we zo min mogelijk oordelen 

we zijn allemaal goed

precies zoals we zijn

zie het leven niet als ''ik en jij'

zie het als een geheel

zie het als 'wij'

Creatieve breinen en gewone mensen😉 ik kwam dit geweldige stuk (van herkenning) op internet tegen:

'Dichters zijn rare mensen. Ze kijken anders. Terwijl mensen meestal kijken naar wat nodig en nuttig is, lijken dichters dat niet zo belangrijk te vinden. Die kijken naar wat mooi is, in deze wereld maar ook in andere werelden waar mensen gewoonlijk langs kijken, omdat ze wel wat beters te doen hebben. (Tenminste dat denken ze.)

Lees verder:  Dichters en dichten