Ik ontpopte mezelf als dichter
 voel me lichter
denk creatief
constructief
heb de natuur en alle beesjes lief
Â
Kijken en zien
een creatieve blik
heb ik
noem het fantaseren
fantastisch
ik heb een creatief brein
vol verwondering
open en vrolijk
zo fijn
Â
Steeds meer thuiskomen
bij mezelf
wat een feest
de waarheid is
ik ben nooit weg geweest
soms denk ik 'Ben ik raar?Â
dit is wat ik steeds minder ervaar
ik bekijk de dingen gewoon anders
dan de meeste mensen blijkbaar
Â
Ieder heeft zijn duistere kant
zijn lichte kant
zijn zachte kant
zijn harde kant
ieder heeft zijn eigenaardigheid
soms voel je je opgesloten
en dan weer bevrijd
Â
Waarheid
laten we zo min mogelijk oordelenÂ
we zijn allemaal goed
precies zoals we zijn
zie het leven niet als ''ik en jij'
zie het als een geheel
zie het als 'wij'
Creatieve breinen en gewone mensen😉 ik kwam dit geweldige stuk (van herkenning) op internet tegen:
'Dichters zijn rare mensen. Ze kijken anders. Terwijl mensen meestal kijken naar wat nodig en nuttig is, lijken dichters dat niet zo belangrijk te vinden. Die kijken naar wat mooi is, in deze wereld maar ook in andere werelden waar mensen gewoonlijk langs kijken, omdat ze wel wat beters te doen hebben. (Tenminste dat denken ze.)
Lees verder:Â Â Dichters en dichten