Creatieve breinen en gewone mensen😉 ik kwam dit geweldige stuk (van herkenning) op internet tegen: 'Dichters zijn rare mensen. Ze kijken anders. Terwijl mensen meestal kijken naar wat nodig en nuttig is, lijken dichters dat niet zo belangrijk te vinden. Die kijken naar wat mooi is, in deze wereld maar ook in andere werelden waar mensen gewoonlijk langs kijken, omdat ze wel wat beters te doen hebben. Tenminste dat denken ze. Lees verder: Dichters en dichten
Er ontpopte in mezelf een dichter
voel me door schrijven lichter
ik denk creatief
constructief
heb de natuur en beestjes lief
kijken en zien
een creatieve blik
dat is allemaal een stukje 'ik'
Noem het fantaseren
fantastisch
ik heb een creatief brein
vol verwondering
open en vrolijk
dat voelt fijn
Ik kom steeds meer thuis bij mezelf
wat een feest
de waarheid is
ik ben nooit weg geweest
soms dacht ik ben ik raar?
wat ik gelukkig steeds minder ervaar
ik bekijk de dingen anders blijkbaar
ieder heeft zijn eigenaardigheid
soms voel je je opgesloten
en dan weer bevrijd
Waarheid
laten we niet oordelen
we zijn goed
precies zoals we zijn
zie het leven niet als 'ik en jij'
we zijn één, zie het als 'wij'