Ik liep langs gemaaid gras
en dacht aan wat er kort geleden nog was
het stond minstens anderhalve meter hoog
recht, scheef of in een boog
weg bloemen
weg planten
weg slakken
weg distels met pluis
weg libellen en vlinders
weg bijen en zweefvliegjes
weg lieveheersbeestjes
weg vele insecten
weg riet
weg alles wat je met het blote oog niet ziet
waarom moest het toch gemaaid?
het doet me verdriet
Laat ik dankbaar zijn
voor deze schat aan herinneringen
aan wat er wel was
die prachtige wilde bloemen
tussen het hoge gras
met planten en riet
met slakken
met distels met pluis
met libellen en vlinders
met bijen en zweefvliegjes
met lieveheersbeestjes
met vele insecten
met alles wat het blote oog niet zag
Alles heb ik omhoog zien schieten
waarvan ik dagelijks mocht genieten
ik glimlach
god wat was het mooi!
nu is het enkel hooi
ook dat is mooi
met zijn vele kleuren goudgeel en bruin
ligt het plat tegen de grond
met enkele levende sprieten eronder
die zullen wel weer opbloeien
want de natuur is oersterk
(het) leven is een wonder
